جلبک ها پلی ساکاریدهای متنوعی را به عنوان اجزای دیواره سلولی تولید می کنند. با توجه به کاربردهای پزشکی و آرایشی، پلی ساکاریدهای جلبکی به عنوان مواد مهم شناخته می شوند.
برای استفاده از پلی ساکاریدها برای بهبود سلامت گیاه، مطالعاتی برای به دست آوردن بینش مولکولی در مورد نقش پلی ساکاریدهای آگال در حفاظت از گیاهان انجام شده است.
پلی ساکاریدهای باکتریایی و قارچی مانند لیپوپلی ساکاریدها (LPSs) و EPS ها محرک های ایمنی گیاهی هستند، سولفاته تولید شده توسط باعث افزایش تحمل استرس به نمک، بیان ژن های کد کننده آنزیم های آنتی اکسیدانی و تجمع پیش ساز در گوجه فرنگی می شود.
علاوه بر فعال سازی سیستم ایمنی، قیمت جلبک اسپیرولینا در برنامه طبیب می توانند رشد و تحمل تنش غیرزیستی گیاهان میزبان را نیز بهبود بخشند.
کاربرد پلی ساکاریدهای جلبکی استخراج شده از سیانوباکتریوم و رشد ساقه و ریشه در گوجه فرنگی و فلفل را تقویت کرد.
علاوه بر این، تیمار اسپری پلی‌ساکاریدهای استخراج‌شده از، وزن خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه گیاه گوجه‌فرنگی را به ترتیب تحت تنش شوری بالا در مقایسه با گیاهان تیمار نشده به ترتیب به میزان 1.8 و 5.5 افزایش داد.
به این معنی است که پلی ساکاریدهای جلبکی تحمل نمک را افزایش می دهند. در مقایسه با پلی ساکاریدهای ریزجلبک، پلی ساکاریدهای ماکروجلبکی مانند کاراگینان ها و بتاگلوکان ها (لامینارین، اولوان و فوکان) عمدتاً به عنوان محرک زیستی و محافظت کننده زیستی عمل می کنند.
با این حال، ساختار پلی ساکاریدهای ریز جلبکی تا حد زیادی ناشناخته است. بنابراین، برای روشن شدن نحوه عملکرد پلی ساکاریدهای ریزجلبکی در گیاهان، شناسایی عوامل تعیین‌کننده اصلی در عصاره‌های خام جلبک پلی‌ساکاریدی مهم است.
- منابع:
