این سیستم‌ها در برابر عناصر آسیب‌پذیر بودند، گرد و غبار و آب را جمع‌آوری می‌کردند و تحت تأثیر نوسانات دما قرار می‌گرفتند که همگی باعث می‌شد ترمز کارایی کمتری داشته باشد. ترمز کفشی داخلی اولین ترمز داخل قاب خودرو بود که یک نوآوری مهم در تاریخ سیستم های ترمز است.
ترمز هیدرولیک
در سال 1918، مفهوم سیستم لنت ترمز دیسکی موتورسیکلت چهار چرخ با استفاده از هیدرولیک برای اولین بار توسط مالکوم لاگهد ارائه شد. این سیستم از مایعات برای انتقال نیرو به کفشک ترمز هنگام فشار دادن پدال استفاده می کرد. این سیستم ترمز در اواخر دهه 1920 تقریباً در همه خودروها به کار گرفته شد.
ترمزهای دیسکی
ترمز دیسکی مدت ها قبل از محبوب شدن اختراع شد. ویلیام لانچستر در سال 1902 ترمز دیسکی را ثبت کرد. این سیستم تا زمانی که صنعت خودرو در اواسط قرن بیستم شروع به رونق کرد، محبوب نبود.
ظهور ترمزهای دیسکی به عنوان یک گزینه محبوب به افزایش وزن و قابلیت های سرعت وسایل نقلیه نسبت داده می شود که باعث می شود ترمزهای هیدرولیک در توزیع گرما کارایی کمتری داشته باشند.
اولین سیستمی که از ترمزهای دیسکی استفاده کرد، عملکردهای دیسکی و هیدرولیکی را یکپارچه کرد و در کرایسلر امپریال معرفی شد.
ترمز ضد قفل
سیستم ترمز ضد قفل که بیشتر با نام ABS شناخته می شود، برای کمک به سیستم های ترمز قبلی برای جلوگیری از قفل شدن ترمزها در حین استفاده ایجاد شده است.
ABS با سنجش زمان وقوع قفل و احتراق سیستمی از دریچه های هیدرولیک برای کاهش فشار ترمز روی یک چرخ کار می کند. این سیستم نحوه عملکرد ترمزها را متحول کرد و برای کنترل بیشتر برای راننده مدرن مفید است.
سیستم ترمز یکی از عناصر اصلی ایمنی فعال خودرو است. در میان اجزای مختلفی که آن را تشکیل می‌دهند، مواد اصطکاکی – دیسک‌ها و لنت‌ها – به نگهداری و تعویض دوره‌ای نیاز دارند زیرا در معرض سایش هستند.
